Γιατί μας εγκατέλειψες
Θεέ στη λογική μας !
Με ποία μέτρα και σταθμά
μετράμε τη ζωή μας !
Όντας φτωχοί, κακόμοιροι
τον όμοιο συμπονάμε,
τα ψίχουλα μοιράζουμε
και όλοι μας πεινάμε.
Όταν η τύχη, η δουλειά
αν θες κι οι ξένες πλάτες,
ακόμα κι αν μας βοηθούν
με «νόμιμες» απάτες,
ένστικτα μέσα μας ξυπνούν
με άγριες διαθέσεις,
ορμάμε για ν’ αρπάξουμε
των αλλονών τις θέσεις.
Τον πλούσιο μισούν πολλοί
τον πλούτο ’μως κανένας,
σαν κόρακες και τρωκτικά
σαν ταύροι της αρένας,
μαινόμενοι και άφρονες
δεν έχουμε φραγμούς,
κάθε κακό το κάνουμε
και ό,τι χωράει ο νους !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου