Που φτάσαμε τον κόσμο,
σκατά βρωμάει και δυόσμο.
Απαίσια οσμή!
Τα πλούτη και τα χρήματα
γίνανε αισθήματα.
Λάθος επιλογή!
Και στο χρηματιστήριο
σαν το καθαριστήριο,
ξεπλένουν τη ζωή!
Αγάπη που σε ρίξανε
και τ’άγρια ’κομα φρίξανε,
μα συ χωρίς ντροπή!
Γιατί καλέ μου άνθρωπε,
όταν σε λεν παλιάνθρωπε,
το έχεις για τιμή!
Κι αν αγαθό σ’ορίζουνε,
νομίζεις πως σε βρίζουνε.
Αχ άνθρωπε ! Γιατί ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου