Κάθε φορά που πρόσφερες
στα χάδια μου το κορμί σου,
ολόφρεσκο, μια ευωδιά,
τι όμορφα θυμήσου!
Χρωμάτιζε ερωτικά
λαχτάρες, μύρια μυστικά,
φλόγα, κρυφή μαγεία,
ναι, ήτανε ευτυχία.
Κάθε σημάδι απόκρυφο
στο όμορφο κορμί σου
έρωτας είναι δυνατός
και πού να σε αγγίσω;
Πού να σταθεί το φίλημα;
Σε ποιο σημείο, ποια ελιά
γλυκύτατη, κρυμμένη,
ορφανεμένη μένει.
Το σώμα σου που δυνατά
θα λέει και θα ερωτά
και πάντα θα επιμένει.
Άκου ! Με περιμένει.
Από τη συλλογή "Έρωτας...σαπιοκάραβο"
Από τη συλλογή "Έρωτας...σαπιοκάραβο"
Νοσταλγικό... βγάζει μια γλυκιά μελαγχολία...
ΑπάντησηΔιαγραφήμ αρέσει...