Μήπως είναι η λησμονιά;
Γιατί μάτια που δε βλέπονται
γρήγορα ξεχνιούνται.
Μήπως είναι η απουσία;
Γιατί έρχεται η αμέλεια
και παύεις, να τον θυμάσαι.
Μην είναι ο χρόνος που περνά;
Γιατί ου μενετοί* ΄ναι οι καιροί
και μεις χρονοτριβούμε.
Μήπως είναι η απόσταση;
Γιατί δεν πάει μακριά ο νους,
αν η καρδιά δε θέλει.
Τάχα μην είναι ο εγωισμός;
Γιατί τον φίλο μου τον αγαπώ
μα κάλλιο έχω εμένα.
Όλα μαζί πες τα αυτά
κι άλλα πολλά αν θέλεις.
Έτσι ξεχνιέται ο άνθρωπος !
Κι αν είναι φίλος ή αδερφός,
πιότερο είναι ακριβός
μονάχα ο εαυτός μας.
*Ου μενετοί: δεν περιμένουν
Έγραψε ο Γιώργος Ηλ. Κέππας
Αφιερώνει στην καλή του φίλη Barby.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου